15 juni hebben 2 omwonenden de gelegenheid genomen om met burgemeester Luciën van Riswijk te praten als follow-up van een eerder gesprek met voormalig burgemeester Ella Schadd-de Boer.
Het gesprek was in goede sfeer, er was een luisterend oor. Omwonenden willen tot op de dag van vandaag nog steeds constructief in gesprek met initiatiefnemer en gemeente om tot een voor iedereen acceptabele oplossing te komen. De kernvraag was dan ook: "Hoe ziet de burgemester de rol en communicatie van de gemeente richting omwonenden en vice versa in het geval van buitenplanse activiteiten?"
De burgemeester gaf te kennen zich niet te willen mengen in een politieke discussie. De gemeente wijst initiatiefnemers op de noodzaak in dialoog te gaan met belanghebbenden maar de burgemeester ziet er voor de gemeente geen enkele verplichting of bewaking in.
Deze houding is eigenlijk bijzonder verbazingwekkend. Niet alleen maakt de gemeente plannen met harde maatstaven maar laat zich door de eerste de beste initiatiefnemer bewegen die maatstaven gewoon aan de kant te schuiven. Verder ziet de gemeente haar eigen rol als "verbinder" maar wil daar vervolgens geen enkele verantwoordelijkheid in nemen.
Het standpunt van de burgemeester was helaas verwacht. Omwonenden hebben dan ook ter plaatse een brief overhandigd waarin een 4-tal confrontaties worden beschreven tussen gemeentelijk beleid en de feitelijke uitvoering. Verderop een link maar voor de haastige lezers hier een samenvatting:
1. De gemeente wil graag burgers betrekken bij haar beleidsuitvoering en daarom transparant communiceren. Ze put zich dan ook uit om via talloze kanalen, zowel elektronisch als fysiek, met de burger in contact te treden. In de praktijk blijken deze contacten eenzijdig, vooral procedureel en juridisch gemotiveerd.
2. De gemeente maakt veel en omvangrijke plannen met harde richtlijnen. In de praktijk blijken deze plannen weinig meer dan veel achtergrondverhalen en goede voornemens die bij investeringen van derden gewoon ter zijde worden gelegd.
3. De gemeente heeft ook een visie op haar eigen werkwijzen en cultuur. Ze daagt de burger uit tot het nemen van initiatief en wil zelf de rol van "gastvrije verbinder". In de praktijk kiest de gemeente echter gewoon de kant van 1 partij, meestal de investeerder. Verbinden met andere belanghebbenden is blijkbaar "lastig, niet verplicht en politiek" en consequenties worden derhalve dan maar via de rechter afgedwongen.
4. Volgens de zelfde visie is de gemeente graag kwalitatief hoogwaardig en "lerend en zelfreinigend". In de praktijk worden keer op keer procedurele fouten gemaakt met forse consequenties voor de procedures, laat de gemeente plannen van 3en toe die strijdig zijn met haar eigen uitgangspunten of regelgeving en zorgt door een voortdurende wisseling van personeel voor ontoereikende dossierkennis wat weer leidt tot onnodige verwarring en het niet nakomen van afspraken.
Omwonenden vragen de gemeente dan ook om meer en betere inzichtelijkheid en duidelijkheid ten aanzien van
1) gemeentelijke bedoelingen van concrete plannen en beleid,
2) communicatie met de burger en
3) de (verbetering van de) kwaliteit van gemeentelijke bedrijfsvoering. We zijn benieuwd naar de antwoorden. Wellicht helpen ze het "verbinden ".
De brief zelf is hier te lezen.
Op woensdag 13 mei 2020 heeft de gemeente het publiceren van de definitieve vergunning kenbaar gemaakt. Vooral de letterlijke betekenis van deze zin is belangrijk: ondanks de verwijzingen op de gemeentepagina met internet-adressen identificatienummers in de gemeentepagina was er namelijk niets te vinden. Een adres op robeheer.nl geeft zelfs een keiharde 404-internet fout. Dat is op zijn zachtst gezegd zeer onzorgvuldig want de beroepsprocedure is immers van start gegaan en het was dus onmogelijk om de documenten te raadplegen. Inmddels bleek laat in de middag van de 15e mei de gemeente in staat alsnog de documenten op Ruimtelijkeplannen.nl (zoek op "stationsplein 13 zevenaar") beschikbaar te maken. Dit was te laat, dus uitstel is op zijn plaats.
Wat onmiddellijk opvalt aan zowel de inhoud als de procedure is dat nog steeds de gemeente Zevenaar volstrekt doof is voor iedere vorm van inhoudelijke inbreng van de omwonenden. Er is wederom geen enkel gemeentelijk initiatief geweest om, ondanks harde beloftes van vorige burgemeester Schadd-de Boer en ambtenaren RO, omwonenden zelfs maar op de hoogte te houden van de voortgang. Wat helaas minstens zo opmerkelijk is, is dat er weliswaar sinds 18 december 21 weken zijn verstreken en er niets, maar dan ook helemaal niets m.u.v. van een type-fout aan de vergunning is gewijzigd.
De gemeente laat hier opnieuw zien alleen de zienswijzen-procedures te volgen omdat het zo voorgeschreven is. Alleen middels de zienswijzen opgebrachte keiharde zelfgemaakte fouten worden gecorrigeerd. Wat de burger echt vindt, laat de gemeente koud.
Enfin, jammer genoeg was de volgende stap al voorzien. Er is vanaf een complete publicatie van de definitieve omgevingsvergunning 6 weken om bij de Rechtbank Gelderland in beroep te gaan en te verzoeken om een voorlopige voorziening om het besluit niet in werking te laten treden.
UPDATE: Zoals verwacht heeft de gemeente gehoor gegeven aan het feit dat de documenten te laat beschikbaar waren. De publicatie van de vastgestelde projectomgevingsvergunning is daarom formeel gerectificeerd en opnieuw gepubliceerd in de Staatscourant op 27 mei 2020. De uiterste datum voor het instellen van beroep is daarmee ook verplaatst naar 8 juli 2020.
UPDATE 2: Het beroep is inmiddels ingesteld. De zaak dient allereerst voor de voorzieningenrechter op 1 september 2020.
Wordt vervolgd.
Begin deze maand besloot Minister Stientje van Veldhoven dat de invoering van de nieuwe Omgevingswet per 1 januari 2021 opnieuw wordt uitgesteld. De gemeenten, provincies en waterschappen zijn er domweg gewoon niet klaar voor. Dat is op zich al raar want, niet alleen zou de wet eigenlijk al in 2018 worden ingevoerd maar de omgevingswet moet er onder andere voor zorgen dat de vergunningsverlening vele malen eenvoudiger wordt. Er worden immers 26 wetten, 60 algemene maatregelen van bestuur en 75 ministriële regelingen samengenomen in 1 wet met 4 algemene maatregelen van bestuur en 1 omgevingsregeling.
Niet alleen de extra belasting van de overheid als gevolg van de corona-crisis is debet aan de vertraging, maar vooral de problemen met ICT krijgen de schuld. Niet de eerste keer dat de overheid zich verslikt in ICT trouwens. Deze wetswijziging is een van de grootste sinds 1848, maar je zou toch zeggen dat er inmiddels tijd genoeg is geweest om voldoende voorbereidingen te treffen.
Een uiterst belangrijke pijler van de nieuwe wet betreft de burger-participatie. Zowel initiatiefnemer, overheid als de burger zelf krijgen een andere rol en verantwoordelijkheid bij met name buitenplanse omgevingsactiviteiten (= afwijkingen van bestemmingsplan).
Een bestuursrechter alsmede de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State zal ondanks het uitstel echter gewoon verder gaan op de weg van de ontwikkeling van de jurisprudentie t.a.v. het omgevingsrecht. De nieuwe wet komt er immers niet voor niets. Het is een gevolg van ontwikkelingen in de maatschappij en ontwikkeling van de rol van de overheid.
In het geval van Stationsplein 13 zal de participatie van de omwonenden bij de bestuursrechter dan ook een belangrijke rol gaan spelen. Er zullen zeker 5 zaken worden getoetst:
- Heeft de initiatiefnemer de omwonenden op een voldoende wijze betrokken bij de planvorming en
- op welke wijze zijn de opmerkingen van de omwonenden verwerkt in het voorstel ?
- Heeft de gemeente burgerparticipatie (anders dan de formele zienswijze procedure) voldoende gefaciliteerd en
- heeft de gemeente in de definitieve vergunning voldoende gemotiveerd waarom het voorstel moet afwijken van het bestemmingsplan ?
- Hebben de omwonenden zelf voldoende initiatief en bereidheid getoond om hun betrokkenheid bij het planvormingsproces vorm te geven ?
Zo te zien wordt het dan bij de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State 5 - 0 voor de omwonenden van Stationsplein 13.
We wachten vooralsnog de definitieve vergunning af.
Blijf gezond.
Het huidige plan: een grote flat met horeca en een particulier parkeerterrein
Jarenlang hebben de vorige en nu huidige eigenaar het pand laten verpauperen. Lezers van de Gelderlander en ook de gemeente spraken er schande van.
De gemeente had er iets aan kunnen doen maar verschuilt zich achter “… afhankelijkheid van particuliere initiatieven”. Onzin natuurlijk, want als er geld te verdienen is, gedraagt ook gemeente Zevenaar zich als een grootgrondbezitter. De gronden voor Zevenaar Oost zijn ooit puur speculatief door Zevenaar aangekocht en worden nu weer verkocht. Er dreigde eerste een fors verlies maar door de aantrekkende economie ontsnapt Zevenaar nog net en kan met de verkoop de gaten in de gemeentelijke begroting tijdelijk dichten.
Verder heeft iedere gemeente meerdere instrumenten om leegstand en verpaupering aan te pakken. De gemeente had de eigenaar kunnen dwingen of met wat subsidie kunnen helpen het pand op zijn minst veilig en toonbaar te houden. Zeker na de laatste brand. De gemeente had het pand ook jaren geleden ook zelf al kunnen aankopen en tijdelijk verhuren of slopen.
Ook de huidige eigenaar had dat laatste kunnen doen al dan niet op aangeven van de gemeente. Kaplan was immers nooit van plan nog iets met het huidige pand te gaan doen. Kaplan laat nu het pand al jaren zo staan, blijkbaar als drukmiddel om de gemeente te bewegen het bestemmingsplan ondanks de tegenstand snel en fors aan te passen.
De gemeente Zevenaar had al doende zowel tijd als krediet kunnen kopen om met de omwonenden en een initiatiefnemer een voor iedereen aanvaardbaar plan te maken. Intussen waren wat bankjes en boompjes een goedkoop alternatief geweest en bleef de "Stationspoort van Zevenaar" gespaard. En, zo had het ook nog kunnen blijven natuurlijk. Een beetje meer groen misstaat Zevenaar niet.
Nu was het niet alleen de lelijkste plek maar werd het langzaam maar zeker vooral het lelijkste plan van Zevenaar.
Het beste alternatief
Pagina 7 van 15
- U bevindt zich hier:
-
Start
- Blog
