Inmiddels is er ruim een maand verstreken. De definitieve vergunning is nog niet gepubliceerd. Uit pogingen om de gemeente te bereiken blijkt dat ook de 2e extern ingehuurde specialist Ruimtelijke Ordening is vertrokken. Het is ons onbekend wie zijn opvolg(st)er is of wordt. Er is verder geen berichtgeving vanuit de gemeente geweest.
Zelf hebben we niet stil gezeten en het geplande flatgebouw en belendende percelen met exacte maatvoering in 3D gemodelleerd.
De conclusie werd er niet anders van. Stedebouwkundig is en blijft het een gedrocht.
In het model is nu duidelijk te zien hoe reusachtig het pand is ten opzichte van alle omliggende woningen. Het staat ook angstaanjagend dicht naast het woonhuis aan Stationsstraat 2. Ook vallen de huizen aan de van Gimborn- en van Munsterstraat volledig weg achter het gebouw. De slagschaduw spreekt voor zichzelf. In het model staat de zon pal zuid. Het is tussen 12:00 en 13:00 uur.
De grootte van het rode autootje en de 2 bussen levert een klip-en-klaar referentiekader. Het is een grote flat midden in een woonwijk met laagbouw.
Onbegrijpelijk dat specialisten van Ruimtelijke Ordening nota bene geflankeerd door experts in de commissie Ruimtelijke Kwaliteit met droge ogen kunnen zeggen dat dit plan "verantwoord past". Waarom de gemeente Zevenaar dit laat gebeuren blijft dan ook speculeren. Onkunde? Het wachten beu? Gevallen voor een willekeurige initiatiefnemer met wat geld? Waarschijnlijk van alles wat.
Wordt vervolgd.
Vandaag heeft de gemeenteraad met grote meerderheid besloten dat het plan voor Stationsplein 13 blijkbaar "goede Ruimtelijke Ordening" zou zijn.
Tijdens discussie in de raad werden goede argumenten uitgewisseld maar bij het stemmen waren voor de meerderheid de partijlijnen en de gevoelens om maar "iets" te doen op Stationsplein 13 blijkbaar sterker dan de ratio.
Met dit besluit zijn we het natuurlijk niet eens. Henk Visser (CDA), Peter Polmann (D66) en Huub Meijer (SZ) waren dat ook niet.
Dat was echter niet genoeg om een alternatief plan voor Stationsplein 13 af te dwingen. Dat is jammer maar ons plan voor de volgende fase ligt al klaar.
De gemeente moet nu echter de eerste stap zetten door de definitieve projectvergunning te publiceren. Daarna rest de procedure van bezwaar.
Wordt vervolgd.
Het lijkt altijd makkelijk om kritiek te uiten, in het geval van dit project op het ontwerp en de gemeentelijke procedure. Naar onze mening ging het hier vooral om feiten, fouten en onrecht. We nemen er dan ook geen woord van terug.
We hebben echter ook vanaf het begin gezegd dat we graag willen meedenken over een voor iedereen acceptabel ontwerp met voor de initiatiefnemer voldoende rendement, voor het algemeen belang een mooi plein en voor de omwonenden een prettig leefbare omgeving.
Die kans werd ons niet geboden maar dat heeft ons er niet van weerhouden onszelf af te vragen wat we dan wel bespreekbaar zouden vinden.
Een uurtje achter de tekentafel leverde al snel verschillende alternatieven op. Weliswaar nog steeds groter dan het vigerende bestemmingsplan toestaat maar potentieel een compromis met:
- 2 lagen
- een bouwhoogte wat precies past in de omgeving
- 4 tot 6 appartementen voor senioren waarvoor niet onbelangrijk
- een goede bereikbaarheid dank zij O.V. op loopafstand
- veel licht, buitenruimte parterre, grote balkons en dakterras
- parkeren, bergruimtes en afval onder het gebouw
- voldoende ruimte voor zonenergie
- natuurlijk een vergelijkbare of hogere huur- of verkoopwaarde
en geen horeca.
Een alternatief . . .
Er moet maar eens een goede architect naar kijken. Dit is maar één idee. Nu alleen nog goede wil.
De zienswijzennota stelt ontnuchterend: "Voor dit project geldt de uitgebreide voorbereidingsprocedure uit de Algemene wet bestuursrecht. Inspraak is hierin niet voorgeschreven."
Tot zover de goede bedoelingen van onze vorige burgemeester Schadd de Boer : "We willen inwoners betrekken bij wat we doen. We moeten samen de klus klaren. Met inwoners, met medewerkers, met raadsleden. We laten zien dat we mensen serieus nemen." en vooral tot zover het hoopvolle document "Besturingsfilosofie" van de gemeente Zevenaar.
In de praktijk blijkt de gemeente zich te verschuilen achter wettelijke verplichtingen en procedures. Sterker nog, als je de inspraak verordening van de gemeente Zevenaar goed leest, staat er eigenlijk dat de gemeente inspraak alleen bijzonder maakt bij de voorberereiding van (lange termijn) beleid. Inspraak is ook dan gedefinieerd als : "Inspraak is overeenkomstig artikel 150 van de Gemeentewet 'eenzijdig' gedefinieerd, dat wil zeggen dat geen gedachtewisseling met het bestuursorgaan is inbegrepen.". Voor de rest geldt de formele zienswijzeprocedure.
Zijn een welstandsnota en bestemmingsplan ook beleid? Zeker wel. Ze zeggen namelijk iets over hoe de gemeente denkt de Ruimtelijke Ordening vorm te geven op wijk en perceel niveau. De doelen en middelen van beleid zijn in deze de mogelijkheden en beperkingen van de vormgeving, maatvoering en bestemming. Het beleidstijdpad is ook helder: vanaf de geldigheidsdatum tot ver in de toekomst.
Gelukkig wordt er in de verordening nog wel gezegd: "Wij adviseren echter het tweezijdige element van gedachtewisseling zo mogelijk wel onder de inspraakprocedure te brengen, omdat hiermee een derde doel kan worden gediend, te weten het creëren van draagvlak voor beleidsvoornemens."
We hebben er niets van gemerkt maar bovenstaande hoopvolle toevoeging is blijkbaar ook niet van toepassing want de gemeente heeft heel handig al in het begin van de verordening gezegd: "Geen inspraak wordt verleend: a. ten aanzien van ondergeschikte herzieningen van een eerder vastgesteld beleidsvoornemen; b. . . . ".
Ronduit ergerlijk is dan wel dat in de zienswijzennota wordt gesuggereerd dat de initiatiefnemer en gemeente toch echt hun best hebben gedaan om met omwonenden te praten.
De waarheid is echter dat de de familie Kaplan precies 1 (één) keer die poging zelfstandig heeft gedaan, n.l. een presentatie op het oude postkantoor in februari 2018 en daarna nooit meer. De verslaglegging van die presentatie was ook nog eenzijdig en onvolledig.
De gemeente heeft in tegenstelling tot de suggestieve tekst in de nota welgeteld 0 (nul) keer het initiatief genomen om inhoudelijk met omwonenden te praten en eveneens 0 (nul) keer over de procedure anders als reaktie op eerder gestelde vragen via email (zoals in de nota genoemde 20 december 2018) of als mededeling van naderende mijlpalen.
Alle gesprekken zijn grondig door omwonenden gedocumenteerd (zie hier een chronolische samenvatting van bijeenkomsten + commentaar)
Het lijkt allemaal een beetje op hedendaagse software ontwikkeling:
- er wordt een leuke app gemaakt die echter nog barst van de bugs (= ontwerpbesluit + onderbouwing met inhoudelijke fouten)
- deze software wordt in een beta-test gegooid waar echte gebruikers worden uitgedaagd alle fouten en omissies te vinden (= zienswijzeprocedure)
- keiharde bugs worden zo goed als kwaad opgelost (= wettelijke onvolkomendheden worden hersteld)
- moeilijke uitbreidingen worden op de wensenlijst gezet (= vergunningsproblemen worden naar later verschoven)
- hoe dan ook gaat de app in de verkoop (= ondanks alle bezwaren drukt de gemeente toch door)
- er volgt razendsnel een release 1.1 (= beroep en bezwaarprocdure bij rechter en Raad van State + herstel gemeente)
- niet opgeloste en later gevonden bugs worden in verdere releases alsnog hersteld (= klachtenprocedure + herstel gemeente)
- ongevallen a.g.v. de software worden geschikt (= planschade procedure)
We blijven verbijsterd en inmiddels niet alleen meer over Stationsplein 13.
Pagina 9 van 15
- U bevindt zich hier:
-
Start
- Blog
